
zaterdag, april 05, 2008
Martin Bril: Kleur is aanstootgevend en opdringerig
Een beroemde uitspraak van de filmer Wim Wenders luidt "reality is in color, but black and white is more realistic". Waarom de meeste films van Wim dan toch in kleur zijn, is de vraag, tenzij hij een hekel heeft aan realisme - in dat geval is het duidelijk. Maar daar slaat zijn eigen uitspraak niet op, want geen enkele film, of foto, is realistisch. Het is allemaal manipulatie en interpretatie. Alleen is zwart-wit duidelijker, scherper, beter berekend op nuances, moeilijker ook. Geen wonder dat het op zijn retour is. Wij leven in ongenuanceerde tijden.
Wat is er tegen kleur?
Er is weinig tegenin te brengen, dat is een ding dat zeker is. De wereld is nu eenmaal in kleur en brillen die je de werkelijheid in flonkerend zwart wit laten zien, zijn helaas niet te koop. Zwart-wit is in dit verband een hele verkeerde omschrijving. Waar het mij om gaat, zijn de duizenden grijstinten die zich tussen de polen zwart en wit bevinden. Rood en groen en geel en blauw, prima allemaal, en niks aan te doen. Maar welke kleur ook: na een tijdje raak je er op uitgekeken, of erger nog: na een tijdje doet hij pijn aan de ogen.
Bovendien roepen kleuren associaties op. Rood is de kleur van de liefde, om de belangrijkste maar eens te noemen. Met liefdesverdriet door een onafzienbaar veld met rode tulpen wandelen, ik noem maar een dwarsstraat, is een beproeving. Kleur dringt zich op, ik denk dat dat het is. Kleur is te makkelijk. Kleur leidt af: een mooie vrouw in een gele jurk, ik bedoel, dat doet zo'n pijn dat zij haar schoonheid net zo goed thuis had kunnen laten. Kleur, goed beschouwd, geeft net zo'n aanstoot als naakt (behalve als het in zwart-wit is).
Lees de volledige column op Martinbril.nl
Wat is er tegen kleur?
Er is weinig tegenin te brengen, dat is een ding dat zeker is. De wereld is nu eenmaal in kleur en brillen die je de werkelijheid in flonkerend zwart wit laten zien, zijn helaas niet te koop. Zwart-wit is in dit verband een hele verkeerde omschrijving. Waar het mij om gaat, zijn de duizenden grijstinten die zich tussen de polen zwart en wit bevinden. Rood en groen en geel en blauw, prima allemaal, en niks aan te doen. Maar welke kleur ook: na een tijdje raak je er op uitgekeken, of erger nog: na een tijdje doet hij pijn aan de ogen.
Bovendien roepen kleuren associaties op. Rood is de kleur van de liefde, om de belangrijkste maar eens te noemen. Met liefdesverdriet door een onafzienbaar veld met rode tulpen wandelen, ik noem maar een dwarsstraat, is een beproeving. Kleur dringt zich op, ik denk dat dat het is. Kleur is te makkelijk. Kleur leidt af: een mooie vrouw in een gele jurk, ik bedoel, dat doet zo'n pijn dat zij haar schoonheid net zo goed thuis had kunnen laten. Kleur, goed beschouwd, geeft net zo'n aanstoot als naakt (behalve als het in zwart-wit is).
Lees de volledige column op Martinbril.nl
Onderzoek naar werkomstandigheden sportfotografen
De belangenvereniging van sportjournalisten (NSP) heeft een werkgroep in het leven geroepen die de werkomstandigheden in Nederlandse stadions gaat onderzoeken. Een aantal sportfotografen wil meewerken, mede naar aanleiding van een artikel over hun beroepsgroep in De Journalist.
Ondanks alle maatregelen van de laatste tijd zijn de veiligheid en werkomstandigheden voor fotograferende en schrijvende journalisten nog verre van optimaal, luidde de conclusie van het artikel. NSP-directeur Marina Witte besloot daarop een werkgroep te formeren, waarin vijf fotografen (Hans van Tilburg, Jerry Lampen, Bob van den Cruijsem, René Bouwman en Michael Kooren) een speciale rol vervullen. Ze zullen de komende weken onder meer de werkplekken achter de boarding en in de mixed zone in beeld brengen.
De NSP zal de uitkomsten over enkele weken voorleggen aan alle betrokken partijen, waaronder de Eredivisie CV. NSP-directeur Witte hoopt dat de resultaten van het onderzoek de basis zullen zijn voor nieuwe afspraken.
Bron: De Journalist.
Lees ook Jerry Lampen: "Voetbalfotografen worden als beesten behandeld" en bekijk het EenVandaag-item Sportfotografen vogelvrij.
Ondanks alle maatregelen van de laatste tijd zijn de veiligheid en werkomstandigheden voor fotograferende en schrijvende journalisten nog verre van optimaal, luidde de conclusie van het artikel. NSP-directeur Marina Witte besloot daarop een werkgroep te formeren, waarin vijf fotografen (Hans van Tilburg, Jerry Lampen, Bob van den Cruijsem, René Bouwman en Michael Kooren) een speciale rol vervullen. Ze zullen de komende weken onder meer de werkplekken achter de boarding en in de mixed zone in beeld brengen.
De NSP zal de uitkomsten over enkele weken voorleggen aan alle betrokken partijen, waaronder de Eredivisie CV. NSP-directeur Witte hoopt dat de resultaten van het onderzoek de basis zullen zijn voor nieuwe afspraken.
Bron: De Journalist.
Lees ook Jerry Lampen: "Voetbalfotografen worden als beesten behandeld" en bekijk het EenVandaag-item Sportfotografen vogelvrij.
vrijdag, april 04, 2008
Rita's Panzerfaust
Een voltreffer van Werry Crone, vanmorgen op de voorpagina van Trouw. De kracht van de foto ligt mede in de associatie.


Paparazzi: Schelden of stroop smeren?
De één (Jort Kelder) foetert op de paparazzi, de ander (Amy Winehouse) weet wel hoe ze die voor zich moet winnen.
Zie het filmpje.
Zie het filmpje.
De omstreden foto’s van Sally Mann
In NRC handelsblad een artikel over de documentaire ‘De omstreden foto’s van Sally Mann' die vanavond op tv te zien is.
Lees Vrouwelijk, persoonlijk en macaber
De omstreden foto’s van Sally Mann, op Nederland 2, 22.50-23.50.
Lees Vrouwelijk, persoonlijk en macaber
De omstreden foto’s van Sally Mann, op Nederland 2, 22.50-23.50.
Meer fotografie in Het Parool
Sinds gisteren heeft Het Parool een nieuw jasje. De fotografie zal in de gehele krant meer nadruk krijgen. De nieuwe chef foto, Juan Vrijdag, zal scherpere keuzes maken, zowel op het gebied van journalistieke als artistieke fotografie. Vaak zal dat ook betekenen dat foto's groter worden geplaatst.
donderdag, april 03, 2008
Aarsman komt niet opdagen in Groningen
Woensdagavond (2 april) zou Hans Aarsman in Groningen een lezing verzorgen onder de titel ‘Foto's liegen niet'. Maar wie er ook kwam opdagen in de propvolle zaal in Kunstacademie Minerva, geen Aarsman. Na een half uur vergeefs wachten moest de organisatie met het schaamrood op de kaken bekennen dat men geen idee had waar Aarsman uithing. De toegestroomde belangstellenden dropen onverrichterzake af naar huis.


woensdag, april 02, 2008
Een helse taxirit door Bagdad
Fotojournalist Steve Bent scheurde met een zwaarbewapende bewaker in een Nissan terreinwagen door de Iraakse hoofdstad om op tijd bij een afspraak te zijn.
Weekend moet schadevergoeding betalen aan Wouter Bos
De uitgever van het blad “Weekend”, de hoofdredacteur daarvan en een fotograaf moeten samen € 4.000,- euro schadevergoeding betalen aan Wouter Bos en zijn familie. In het blad “Weekend” geplaatste foto’s van Wouter Bos met beide of één van zijn kinderen (op één foto is ook de echtgenote van Bos te zien) waarvoor geen toestemming door de familie Bos is gegeven, betreffen duidelijke privé-activiteit en vormen geen bijdrage aan enig publiek debat.
De rechtbank stelt dat ook publieke figuren als Wouter Bos recht hebben op privacy, dat in dit geval zwaarder weegt dan het bevredigen van nieuwsgierigheid van delen van de bevolking. Mevrouw Bos en de kinderen zijn bovendien geen publieke figuren. Dat Wouter Bos zijn “papadag” zou hebben opgegeven toen hij Minister van Financiën werd, rechtvaardigt evenmin plaatsing van deze foto’s. Aan zorgverlof en huishouden wordt in het betreffende artikel ook helemaal geen aandacht besteed.
Bron: Rechtbank Amsterdam.
Lees het gehele vonnis van de rechtbank.
De rechtbank stelt dat ook publieke figuren als Wouter Bos recht hebben op privacy, dat in dit geval zwaarder weegt dan het bevredigen van nieuwsgierigheid van delen van de bevolking. Mevrouw Bos en de kinderen zijn bovendien geen publieke figuren. Dat Wouter Bos zijn “papadag” zou hebben opgegeven toen hij Minister van Financiën werd, rechtvaardigt evenmin plaatsing van deze foto’s. Aan zorgverlof en huishouden wordt in het betreffende artikel ook helemaal geen aandacht besteed.
Bron: Rechtbank Amsterdam.
Lees het gehele vonnis van de rechtbank.
EenVandaag: Sportfotografen vogelvrij?
Fotografen bij voetbalwedstrijden wordt het werken onmogelijk gemaakt. Niet alleen door slechte faciliteiten, maar vooral door bedreigingen, mishandelingen en zelfs molestaties door supporters. En het wordt tijd dat daar eens verandering in komt, vinden de fotografen. Er is echter veel angst om te praten, de fotografen moeten immers ieder weekend opnieuw langs de lijn werken. Wat is er aan de hand? Moeten de clubs optreden? Maar vooral, waarom zijn de fotografen zo bang?
EenVandaag, 18.15-18.45 Nederland 1.
EenVandaag, 18.15-18.45 Nederland 1.
dinsdag, april 01, 2008
Rol mysterieuze paparazzo bij dood Diana blijft raadselachtig
Lord Justice Scott Baker, de voorzitter van het onderzoek naar het fatale ongeluk van prinses Diana op 31 augustus 1997, heeft uitspraken gedaan over de locatie van fotograaf James Andanson op de avond van het ongeval. De fotograaf, van wie werd gezegd dat hij geheim agent was en het ongeluk opzettelijk had veroorzaakt, werd in 2000 onder dubieuze omstandigheden verbrand aangetroffen in zijn toenmalige auto. Hoewel de officiële lezing is dat Andanson zelfmoord pleegde, houdt de brandweerman die hem aantrof vol dat de paparazzo een kogelgat in zijn hoofd had.
Andanson, die als paparazzo werkte voor SIPA maar ook banden had met de geheime dienst MI6, heeft altijd volgehouden dat hij zich ten tijde van het ongeluk honderden kilometers van de plek des onheils bevond. Voorzitter Scott Baker zegt echter sterk bewijs te hebben dat de paparazzo hierover heeft gelogen. Wat dat bewijs precies is, is niet bekend.
De verdenking viel op Andanson nadat bewakingscamera's op de avond van het ongeluk een witte Fiat Uno vastlegden, die de tunneldoorgang blokkeerde waar de Mercedes, met Diana en Dodi Fayed erin, verongelukte. Beweerd werd dat het de Fiat Uno van Andanson was, wat leidde tot speculaties over zijn betrokkenheid. Andanson deed zijn witte Fiat Uno in november 1997, twee maanden na het ongeluk, van de hand. De Fiat uit de tunnel is nooit gevonden.
Andanson, die als paparazzo werkte voor SIPA maar ook banden had met de geheime dienst MI6, heeft altijd volgehouden dat hij zich ten tijde van het ongeluk honderden kilometers van de plek des onheils bevond. Voorzitter Scott Baker zegt echter sterk bewijs te hebben dat de paparazzo hierover heeft gelogen. Wat dat bewijs precies is, is niet bekend.
De verdenking viel op Andanson nadat bewakingscamera's op de avond van het ongeluk een witte Fiat Uno vastlegden, die de tunneldoorgang blokkeerde waar de Mercedes, met Diana en Dodi Fayed erin, verongelukte. Beweerd werd dat het de Fiat Uno van Andanson was, wat leidde tot speculaties over zijn betrokkenheid. Andanson deed zijn witte Fiat Uno in november 1997, twee maanden na het ongeluk, van de hand. De Fiat uit de tunnel is nooit gevonden.
Jessica Dimmock wint tweede prijs bij NPPA Best of Photojournalism Awards
Fotografe Jessica Dimmock heeft bij de NPPA Best of Photojournalism Awards een tweede prijs gewonnen met de multimediapresentatie van haar reportage The Ninth Floor, die ze maakte in samenwerking met Mediastorm.
The Ninth Floor is momenteel te zien in fotografiemuseum FOAM te Amsterdam.

The Ninth Floor is momenteel te zien in fotografiemuseum FOAM te Amsterdam.

maandag, maart 31, 2008
Herbegrafenis Larry Burrows en Henri Huet in Washington
De stoffelijke resten van de fotojournalisten Henri Huet, Larry Burrows, Kent Potter en Keisaburo Shimamoto, die tijdens de Vietnamoorlog omkwamen bij een helicopterongeluk in Laos, worden op donderdag 3 april herbegraven bij het Newseum in Washington D.C.
De legerhelicopter waarin de vier hun laatste tocht maakten werd op 10 februari 1971 uit de lucht geschoten door Noord-Vietnamees luchtafweergeschut. Hun stoffelijke resten werden in 1998 door een identificatieteam geborgen. Door de verstreken tijd en het vochtige tropische klimaat was er weinig organisch materiaal van de vier te vinden op de plek des onheils, maar wel camera-onderdelen en filmresten.

Burrows and Huet waren beiden winnaars van de Robert Capa Award. Het Newseum, dat na jarenlange verbouwing op 11 april aanstaande heropent, heeft al in 2003 aangeboden de herbegrafenis op zich te nemen. De vrijdag na de plechtigheid zal een monument voor gesneuvelde journalisten worden onthuld.
Newseum
555 Pennsylvania Ave. NW
Washington, DC.

De legerhelicopter waarin de vier hun laatste tocht maakten werd op 10 februari 1971 uit de lucht geschoten door Noord-Vietnamees luchtafweergeschut. Hun stoffelijke resten werden in 1998 door een identificatieteam geborgen. Door de verstreken tijd en het vochtige tropische klimaat was er weinig organisch materiaal van de vier te vinden op de plek des onheils, maar wel camera-onderdelen en filmresten.

Burrows and Huet waren beiden winnaars van de Robert Capa Award. Het Newseum, dat na jarenlange verbouwing op 11 april aanstaande heropent, heeft al in 2003 aangeboden de herbegrafenis op zich te nemen. De vrijdag na de plechtigheid zal een monument voor gesneuvelde journalisten worden onthuld.
Newseum
555 Pennsylvania Ave. NW
Washington, DC.

The Bride Price - Foto's van Stephanie Sinclair
Een korte film over het uithuwelijken van meisjes, met de bekroonde foto's van Stephanie Sinclair.
zondag, maart 30, 2008
Killing Fields-legende Dith Pran overleden

De Combodjaanse journalist en Khmer Rouge-overlevende Dith Pran, wiens belevenissen de inspiratiebron waren voor de film The Killing Fields, is zondag op 65-jarige leeftijd aan kanker overleden. Dit heeft zijn vriend en voormalige New York Times-verslaggever Sydney Schanberg laten weten.
The Killing Fields vertelt het verhaal van de Cambodjaanse tolk van een Amerikaanse journalist. De Amerikaan slaagt erin met een van de laatste Amerikaanse helikopters voor de maoïstische machtsgreep Phnom Penh te verlaten, terwijl de tolk in handen valt van de Rode Khmer. Hun regime heeft aan 850.000 à 2 miljoen Cambodjanen het leven gekost.
Dith Pran ontsnapte in 1979 aan de Rode Khmer middels een hachelijke voettocht door Cambodjaanse en Vietnamese linies naar Thailand. Daar legde hij contact met Schanberg die hem naar de Verenigde Staten haalde. Sinds 1980 werkte Dith Pran als fotograaf voor de New York Times.
Lees ook de berichten van Associated Press en Reuters.

Dith Pran aan het werk in september 2006. Foto Michael Nagle/Getty Images.
Nieuws over Ziv Koren
Nu zelfs de kwaliteitskranten plaats inruimen voor celebrity gossip, kan ik hier ook wel een saillant nieuwtje kwijt:
De Israëlische fotojournalist Ziv Koren en zijn echtgenote, fotomodel/tv-presentatrice Galit Gutman, zijn uit elkaar. Ziv Koren is bij lezers van deze website waarschijnlijk vooral bekend door de documentaire More than 1000 Words (Der Hölle so nahe), waarin hij een inkijkje toont in zijn dagelijks werk en het reilen en zeilen van zijn destijds nog idyllische gezinnetje met twee dochtertjes. Was het toch te mooi om waar te zijn.
De Israëlische fotojournalist Ziv Koren en zijn echtgenote, fotomodel/tv-presentatrice Galit Gutman, zijn uit elkaar. Ziv Koren is bij lezers van deze website waarschijnlijk vooral bekend door de documentaire More than 1000 Words (Der Hölle so nahe), waarin hij een inkijkje toont in zijn dagelijks werk en het reilen en zeilen van zijn destijds nog idyllische gezinnetje met twee dochtertjes. Was het toch te mooi om waar te zijn.
John Moore gekozen tot Photojournalist Of The Year
Fotograaf John Moore van Getty Images is gekozen tot 'Photojournalist of the Year' bij de NPPA 2008 Best Of Photojournalism competitie. Moore's ingezonden werk omvatte een reportage over de aanslag op de Pakistaanse presidentkandidate Benazir Bhutto en de hartverscheurende foto van de Amerikaanse Mary McHugh bij het graf van haar gesneuvelde verloofde Sgt. James Regan, op de nationale begraafplaats Arlington.

(Wat heb ik er toch een goed oog voor, al zeg ik het zelf. Helaas word je in Nederland alleen tot jurylid benoemd als je tot een bepaald incestueus kliekje behoort.)

(Wat heb ik er toch een goed oog voor, al zeg ik het zelf. Helaas word je in Nederland alleen tot jurylid benoemd als je tot een bepaald incestueus kliekje behoort.)